นี้แล้วแต่จะคิดเป็นเงินเป็นทอง เชือกกระโดดนับรอบ ดีแต่ว่าสมัยพระนเรศวรนั้น คนฝากอย่าง พันอินทราชกลาโหมยังมียางอาย มีได้ฝากคนไร้!!เมือเข้ารับราชการ หาก ฝากฝังตามธรรมเนียมเพื่อให้เสมา บุตรบุญธรรมผู้ฉกรรจ์ด้วย!!เมือได้อยู่ ในสายตาของออกขุนรามเดชะ ผู้มูลนายอันรักใคร่นับถือกันอยู่จะได้ช่วย สนับสนุนในยศศักดื้ให้จำเริญรุ่งเรืองไปภายหน้าเท่านั้นเสมาช่างเหล็กลูกเฒ่ามั่นเป็นเด็กฝากก็จริง หากยากแค้นขัดสนจน ทเพย์ เมื่อได้สอบคัด!!เมือกับหมู่ขันลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของแม่อำพัน ภริยาออกหลวงผู้วายชนม์ไปแล้ว ก็เริ่มมีศัตรูทันที ซึ่งก็คือหัวหมู่ขันนั่นเองสาเหตุใหญ่ของความเป็นศัตรูกันระหว่างสองทหารป็มีอดีของ สมเด็จพระนเรศวรมหาราชเจ้า ก็คือ ความอิจฉาริษยาเป็นประการเริ่มด้น แรกก็เป็นด้วย!!เมือหัวหมู่ขัน แม้จะเป็นทหารรุ่นพื่แต่!!เมือด้อย เมื่อประดาบ กันครั้งแรกที่ลานซ้อม บ้านขุนรามเดชะ ปลัดทัพกองอาสาหกเหล่า ก็รู้ ป็มีอกันอยู่แล้วว่า ตนนั้นเป็นรอ คืษrope ยัพุทไธสวรรค์อยู่ไฝน้อย ทั้งเป็นอริ กันด้วยหัวหมู่ถือวิสาสะส่อซู้สาวกับจำเรียงน้องในไส้ในเบื้องแรก ซํ้าสาว เรไรธิดาโทนของ ออกขุนราม เจ้ามูลนายอันเป็นที่หมายตาของหัวหมู่ขัน ยังละเอียงทอดไมตรี ให้ช่างเหล็กเสมา ผู้'ไร้ศักดิ้ ความเป็นไม้เบื่อไม้เมา ก็ ฟ้กตัวแต่นั้นมาเป็นทปาสังเกตอยู่อย่างหนงว่า เสมาน'นความจริงเป็นคนทียอดเยี่ยมด้วยฝมีอเป็นอย่างยิ่ง แต่พอสมัครเข้าเป็นทหารครั้งไร ก็ต้องมีคนฝากทุกที หลังจากมี'เรื่องฟันกับพันฤทธิ้ ขัน ที่มีพันจบ พุฒ สหายสนิทของเขาช่วยรุมรบทีสานวัดปาพายและสองพันต่างใต้รับบาดเจ็บเป็นสาหัสเขาก็ฟ้องสภาตุลาการให้ชำระความ ทั้งๆ ที่ ๒ รุม เสมาผู้ไม่มีเส้นสายเจ้านายตุ้มกะลาหัว ก็ต้องหนีกระเจิงไปอยู่บ้านนอกอาสัยพระภิกษุน้องของพระครูขุนพุทไรสวรรค์ สำนัก ณ วัดมะขาม ถัดบ้านชะไว แขวงวิเศษไชยชาฌครานั้นเมื่อสมเด็จพระเจ้าหงสาวดีมีพระราชดำหริจะยาตราทัพ มุ่งมาหมายกำราบศรีอยุธยาให้จงได้อีกครั้งหนี่งจึงมีพระบรมราชโองการ ตรัสส์งให้สมเด็จพระมหาอุปราชา ยกพลห้าหมื่นเข้ามาตั้งที่เมืองกำแพง- เพชร แล้วเกณฑ์พระเจ้าเชียงใหม่ให้ยกพลประมาณแสนหนึ่ง มาตั้งทัพ อยู่ที่เมีองนครสวรรค์ แขวงบ้านสระเกษ ฝ่ายพระนเรศวร บรมราชโอรส และพระอนุชาธิราซเอกาทศรถ จึง เชือกกระโดดภาษาอักฤษ กราบบังคมทูลสมเด็จพระราชบิดาขอยกกองทัพเสด็จทางเรือไปทางด้าน สุมพลี ทวนขึ้นไปจนถึงบ้านปากโมกน้อย เพื่อจะทอดพระเนตรกำลังศึกส่วนทางด้านหัวเมือง ออกพระวิเศษไชยชาญ เมืองอ่างทองต่างก็ เกณฑ์ซาวบ้านอาสาระดมรวมกันเป็นกองโจร หาทางตัดเสบียงของกอง ทัพพม่า แต่งพลเข้าปล้นค่ายรังควานให้ข้าศึกระส่าไม่เป็นสุข เหล่าซาว บ้านชายฉกรรจ์ที่แตกฉานซ่านเซ็นอยู่ตามป่าเขา ครั้นได้ข่าวอาสาศึก แม้ จะเป็นการบอกต่อๆ กันไปที่กองของขุนฤทธิ้พิชัย ปลัดกรมโพธี้เรืยงบ้าบิ่น ซี่งตั้งอยู่เป็นกอง ทหาร แต่มีพลน้อยตัวนัก กองทัพส่วนหน้าของข้าศึกก็ยกล่วง เข้ามาถึง วิเศษไชยชาญ กระทั่งมาพักอยู่ที่หมู่บ้านไชโย คงจะเข้าบ้านสระเกษในไม่ ข้า แดไพร่พลของออกขุนมืเพิยงสองร้อย รวมกับซาวบ้านอาสามาเป็นกอง โจรอีกสองร้อยสายวันนั้นช่วงเพลาพ้นเพลแล้ว พระภิกษุอันมืศักดี้ผู้น้องของ พระครูขุนพุทไธสวรรค์ท่านสำนักวัดมะขามใกล้บ้านซะไว ก็นำเสมาผู้หนี พระราชอาชญามาแต่กรุงเข้าอาสาศึกเสมาก็ตกเป็น ‘เด็กฝาก อีกครั้งหนี่ง แต่เป็นเด็กฝากที่เปียมด้วย คุณภาพ กระนั้นก็เป็นเด็กฝากอยู่ดี เพราะเมื่อฝากเข้าไปแล้ว ผู้ใหญ่ รู้จักแล้วถึงประวัติเมื่อศึกก่อนบางเกี่ยวหญ้าจึงเลื่อนตำแหน่งพรวดเดียว
เชือกกระโดด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น