วันจันทร์ที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2558

กระโดดเชือกอย่างไรให้เหมาะสมกับ วันเวลาและสถานที่




 เมื่อครั้งที่เคยไปเปีดร้านค้าขายแถวจังหวัดสระแก้วนายเพ้งเคยจ้างเด็กวัยรุ่นเขมรคนหนึ่งมาช่วยในร้านวันหนึ่งมีคนมาหาเด็กเขมร เขาเป็นชายวัยกลางคแต่ขาด้วนข้างหนึ่ง เด็กบอกว่าเป็นน้าชายแท้ๆ มาของานทำ นายเพ้งจึงฝากให้ช่วยล้างจานที่ร้านขายอาหารแถวตลาดโต้รุ่ง ต่อมาชายขาด้วนขโมยเงินทางร้านไปกินเหล้าจนเมาบ่อยๆ พอเจ้าของร้านจับได้ก็ไล'ออก เขาจึงต้องไปเป็นขอทานเด็กผู้เป็นหลานสงสารจึงขอเงินนายเพ้งจำนวนหนึ่งเอาไปให้น้า

โดยมีข้อแม้ว่าให้น้ากลับบ้านไปเสียนายเพ้งถามว่าทำไมน้าจึงขาด้วน ลูกจ้างเขมรเล่าว่าแต่ก่อนน้าเป็นผู้ช่วยช่างไม้ ตอนอายุ 15 ปีติดยาและได้เตะยายของตนจนตกบันไดทั้งๆ ที่ยายเป็นคนเลี้ยงมาตั้งแต่แบเบาะจนโต ไม่น่าเชื่อว่าอีก13 ปีต่อมาน้าก็ถูกระเบิดจนเสียขาไปข้างหนึ่งเด็กเขมรช่วยงานที่ร้านนายเพ้งไม, เชือกกระโดดราคา นานก็กลับบ้านไป แต่หลังจากนั้นนายเพ้งก็ยังคงเห็นน้าชายขาด้วนของเด็กมาเร่ขอทานอยู่ที่ตลาดเสมอนายเพ้งจึงเล่าเรื่องราวของขอทานเขมรสังสอนลูกๆหลานๆ และลูกจ้างในร้านว่าคนที่ทำร้ายพ่อเฟย่า ตายายนั้นได้ร้บกรรมแรงนัก ไม่ต้องรอถึงชาติหน้าเลยลูกซายดนเลักที่บ้านของชาญมีสวนยางเล็กๆ แห่งหนึ่ง4งฟอกัแม่และน้าชายช่วยกันเองภายในครอบครัวพี่สาวคนโตของชาญต้องออกจากโรงเรียนเพราะชาญตั้งแต่อายุ 12 ปี

เพราะไม่มีเงินจะเรียนต่อและตุ้มก็เรียนไม่ค่อยจะเก่งนักจึงยุติการเรียนแค่เพียงชั้น ป.6 เท่นั้น แต่พ่อแม่และน้ายินดีสนับสนุนให้ชาญเรียนต่อเพราะเป็นลูกชายคนเดียวและชาญก็เรียนดีด้วยชาญเป็นลูกคนเล็กที่ทุกคนในบ้านรัก เขาไม่ต้องออกไปกรีดยางเหมือนพี่สาว เขาไดไปเที่ยวเล่นกับเพี่อนๆ ตามประสาเด็กๆ อยากได้อะไรก็ได้ พอจบม.3 เชือกกระโดดแบบไหนดี เขาก็อยากจะไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ เหมือน เพื่อนสนิท"เราไม'มีญาติที่กรุงเทพๆ ถ้าแกไปเรียนก็ต้องเสียค่าเช่าหอพักค่ากินค่าอยู่อีกโขนะ จะกลับมาเยี่ยมบ้านทีก็ต้องเสียค่ารถอีก"น้าชายเอ่ยเป็นเชิงค้าน พี่สาวของชาญก็ไม่อยากให้น้อง,กลตานัก‘ไปตั้งไกล

 พ่อกับแม่คงคิดถึงน่าดู"ตอนแรกๆ พ่อกับแม่ก็ไม่ยอมให้ลูกชายคนเล็กไ!ไกลจากอกแต่เมื่อลูกชายอ้อนวอนอยู่เป็นเดือนๆ  เชือกกระโดดนักมวย  ทุกคนในบ้านก็ต้องตกลงยินยอมอย่างไม่ค่อยจะเต็มใจนัก‘'ตั้งใจเรียนให้ดีนะลูก แล้วเขียนจดหมายมาปอยๆ นะลูกเอ๊ย’’พ่อกับแม่กำชับสั่งเสีย น้าชายพาชาญมาส่งที่กรุงเทพฯ หาหอพักให้อยู่ใกล้ๆ กับโรงเรียนซึ่งเป็นโรงเรียนชายล้วนพ่อเรียน ม.4 เทอมแรกผ่านไป ชาญก็เรียนได้เกรดดืม์ากเขารีบกลับไปเยี่ยมพ่อแม่แล้วก็กลับมาเรียนต่อ แต่ตอนจบ ม.4 พ่อกับแม่เป็นฝ่ายขึ้นมาเยี่ยมที่กรุงเทพฯพอเปิดเรียน ม.5 ไบไดืไม่นาน ชาญก็เริ่มไม่ตั้งใจเรียน เขาโดดเรียนไปอยู่ร้านเกมกับเพื่อนๆ ทั้งวัน  เชือกกระโดดนับรอบ บางวันก็เล่นเน็ต บางวันก็เล่นเกม บางวันก็ไปดูหนังกันชาญขอเงินที่บ้านบ่อยขึ้น เขาติดซ่อมหลายวิชา ชาญเริ่มโกหกพ่อแม่เป็นและไม่เห็นความสำคัญของการเรียนนัก ตลอดปีเขาไม,ได้กลับบ้านเพราะอ้างว่าต้องไปเรียนพิเศษเตรียมเอนทรานช์ เขาไม่รู้เลยว่าพ่อแม่เจ็บออดๆ แอดๆ จนต้องหมดเงินไปมากกับการวิ่งเข้าวิ่งออกโรงพยาบาล พอขึ้น ม.6 พ่อก็เสีย ชาญไม,ยอมไปเยี่ยม

เชือกกระโดด

วันอังคารที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2558

การศึกษาและการค้นคว้าวิธีการผลิตห่วงยางและการพัฒนาคุณภาพ ตอนที่ 3

ที่คนๆ เดียว องค์กรอยู่ได้เพราะทุกคนช่วยกัน สุดท้ายเขาเจอกับ ปัญหาที่คาดไม่ถึง และยังไม่ได้คิดถึงการแก้ปัญหา ความวุ่นวาย ตามมา จนเกิดอาการเครียด ต้องเข้าโรงพยาบาลนอนซม ที่ยกตัวอย่าง มาให้ดูเพราะต้องการให้ทุกคนได้คิดว่าการทำอะไรก็แล้วแต่ อย่าไปมีซากฟอสซิลสวาดหวังกับสิงที่ทำมากนัก และต้องยอมรับว่าทุกอย่างย่อมมีการ ผิดพลาด เราควรนำสิงที่ผิดพลาดนั้นมาเป็นบทเรียนสอนตัวเรา หาก เรายังต้องการที่จะทำงานต่อไปของคนเรา ต้องเจอกับทุกสิ่ง จะผิด จะถูก จะมีคนป้อยอ เอาอกเอาใจ เป็นเรื่องธรรมดาของการทำงาน บางครั้งคนที่ขยัน เก่ง อยู่ในองค์กร ไม่ได้ เพราะมีพวกปลิ้นปล้อน กะล่อนตอแหลเยอะเกินไป และใน ทางกลับกัน คนที่ทำตัวเลียแข้งเลียขาก็อยู่ไม่ได้ เพราะเจ้านายไม่ ชอบพฤติกรรมอันสิ้นคิด วันๆ ไม่ทำอะไร ซึ่งเป็นความโซคดีของคน เราที่ได้มีงานทำ แต่โชคไม่ดี หากเราเจอเจ้านายที่ไม่เข้าใจตัวเราเหตุที่บอกว่าเราแพ้วันนี้ เพราะว่าเราต้องทำอะไรให้ถูกใจ เจ้านายทุกอย่างเป็นไปไม่ได้ โดนดุ  ฟลามิงโก้สูบลม โดนด่า เราก็ต้องทน ทนเพื่อให้ เขาเห็นความดี หากเราทนได้ เราก็จะผ่านพ้นวิกฤตแห่งความเหนื่อย หน่าย และเราก็จะเดินไปได้ด้วยความสามารถของเราคุณเชื่อไหมละว่า “คนที่คอยข้ดฃาข้ดแข้ง และกลั่นแกล้ง วันหนึ่งเขาต้องแพ้ภัยตัวเอง” อย่าไปท้อ อย่าไปหมดหวัง ขอให้ เราทำตามหน้าที่ของเราเป็นดีที่สุดตังคำที่ว่า “คนเก่งอยู่ที่ไหน เขา ก็เป็นคนเก่ง'’หากเราผ่านทุกสิ่งทุกอย่างไปได้ เท่ากับว่าเราชนะกับสิ่งที่เรา ทำอยู่ อย่างน้อยๆ เราก็ชนะใจตนเอง แม้ว่าเราชนะคนอื่นไม่ได้ ทุก อย่างเป็นสัจธรรม ขอให้คิดเลียว่า “ระยะทางที่ก้าวเดิน ไ.ฝได้โร-ย ด้วยกลีบกุหลาบ เราต้องทนฝ่าฟัน'ให้ไต้ แล้วเราจะพบภับ ความสำเร็จ ถึงจะช้าไปหน่อย ก็ไม่เป็นไร”ผมได้อ่านหนังสือจากนักคิดนักเขียนหลายๆ ท่าน ต่างให้ นิยามที่แตกต่างกันออกไป แต่ทุกๆ ท่านต่างมีความหมายที่คล้ายกัน ห่วงยางลอยน้ำนกฟลามิงโก้  นั่นคือ “ไม,มีใครที่เก่งมาตั้งแต่กำเนิด และไม่มีใครที่ไม่เคย พ่ายแพ1คำว่า แพ้ คือการพ่ายแพ้ต่อตัวเอง อาจเกิดจากการท้อแท้ สิ้นหวัง หรอทำอะไรแล้วไม่ได้ดั่งใจของตัวเอง อย่างนี้เขาก็เรียกว่า แพ้เซ่นกัน เมื่อทุกคนรู้จักคำว่าแพ้ เราก็ควรนำสิ่งเหล่านั้นมาเป็น บทเรียนให้กับตัวเอง หาจุดบกพร่อง และรีบแก้ส่วนที่ขาดหายไป ทุกอย่างก็จะกลับคืนมา เหตุที่เราทำไม่ได้ คิดไม,ออก และยอมแพ้ ตั้งแต่ไม่เริ่มต้น เพราะว่า เราไม่ให้ความสำคัญกับสิ่งนั้น และพราบ่น อยู่ตลอดเวลาว่า ทำไม่ได้หรอก” เมื่อเราพูดอย่างนี้ออกมา เท่ากับ ว่าเราไปลังสมองไม่ให้ทำงาน ทุกอย่างก็ขับเคลื่อนไม่ได้ เพราะเรา บอกกับตัวเองว่าทำไม่ได้ คุณลองเปลี่ยนพฤติกรรมเสียใหม่ แล้วบอก กับตัวเองว่า เราทำได้เพียงแต่ขอให้ใต้ทำ คุณเชื่อหรือไม่ ว่าสิ่งที่ คุณพูดออกมา เป็นการให้กำลังใจตัวเองดีที่สุด และเราก็ทำสิ่งนั้นได้ แม้จะช้าไปลักนิดคุณรู้ใช่ไหมล่ะ ฟลามิงโก้ห่วงยาง  ว่าทำไมคนเราต้องเรียนรู้ในการแพ้ ก่อนที่จะ เรียนรู้ในเรื่องของความชนะ เซ่นเดียวกัน หากเราไม่โง่มาก่อน แล้ว เราจะฉลาดได้อย่างไรแล้ววันนี้คุณได้ทำอะไร ให้กับตัวเองบ้างหรือยัง หากลอง เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของตัวเอง และยอมรับความเป็นจริงในลังคม ให้ได้ แล้วคุณจะพบกับความสุขในชีวิตของการทำงาน


แพยางฟลามิงโก้

วันจันทร์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ถ้าเด็กเล็กเล่นน้ำมากเกินไป อาจเกิดการแสบจมูกได้ ตอนที่ 1

หากพระคุณเจ้าไม่กลัวบาปและคิดจองเวรจองกรรมคนที่ปล่อย กระดูกผีตายโหง คงจะปล่อยกระดูกผีตายโหงคืนไปให้ เชื่อว่าไม่เกินสาม วันจักมีอันเป็นไป ไม่ตายก็ทรมานเหมือนตายทั้งเป็น แต่ทำอย่างนั้นไม่ได้  สระน้ำเป่าลมทรงสูง เพราะท่านเป็นพระ ต้องอยู่ในศีลในธรรม  ควรจะอโหสิกรรม และกฎแห่ง กรรมจะเป็นผู้ตัดสินเองนั่นเป็นอีกเกร็ดเล็กที่ท่านพระคุณเจ้าเคยเดินธุดงค์แล้วเจอคน เล่นของปล่อยเดรัจฉานวิชาใส่ ถ้าเป็นคนไม่มีวิชาอาคมคงจะตาย จะสยบให้ไสยดำที่อยู่ในห่อผ้าสิ้นฤทธิ้ เป็นการทำลายอาถรรพณ์ของหมอผี สระน้ำสูบลมราคาถูก  เพื่อมิให้มีฤทธิ้ไปทำร้ายคนอื่นอีกได้ พ่อของแกที่อยู่ใกล้ถามยู่เวียงว่าม่เอาของพวกนี้คืนไปให้เจ้าของหรือใยู่เวียงเงยหน้าขึ้นมองพ่อ ส่ายหน้า พร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า ไม่ละข้าไม่อยากจะก่อกรรมทำเข็ญและทำบาป ปล่อยให้มัน แก่ตายเองหมอผียู่เวียงยังใจดีให้อภัยคนที่ปล่อยของไสยดำให้แก่ตายเอง คงจะ เป็นเพราะยู่เวียงอายุมากแล้ว ไม่อยากจะทำบาปจึงได้อโหสิกรรมให้ภัตรู ถ้าเป็นเมื่อก่อน ตามประวัติของยู่เวียงเป็นคนใจร้อนและไม่ยอมใครง่ายๆ มีคนลองของมาท้าทายปล่อยของไสยดำใส่คนในหมู่บ้านจะไม่ยอม เมื่อ ถอนของออกจากตัวเหยื่อแล้วจะปล่อยของนั้นคืนไปให้เจ้าของเป็นการ ลงโทษและให้รู้จักสำนึกบาปด้วย ทุกรายที่ยู่เวียงคืนของปล่อยกลับไปให้ เจ้าของจะล้มปวยทรมาน ถ้าจะถอของออกจากตัวต้องถอนด้วยเวท มนตร์อาคมกับทำพิธีกรรมทางไสยศาสตร์ถึงจะอาการดีขึ้น ยู่เวียงไม,เอา ให้ถึงตายเพียงสั่งสอนเท่านั้น ต่อไปจะปล่อยของไลยดำเล่นงานใครต้อง ตัดสินและไตร่ตรองถี่ถ้วนให้ดีว่าบาปและกรรมจะตามสนองหรือเปล่า เพราะ ชีวิตใครใครก็รักและหวงกันทุกคน ฉะนั้นอย่ามาฆ่ากันด้วยไสยดำที่เป็น เดรัจฉานวิชาที่ค่อนข้างจะโหดเหี้ยมและอำมหิตยู่เวียงได้ผูกเบี้ยแก้ให้แกไว้ที่เอว สั่งกำชับมิให้เอาเบี้ยแก้ออกจาก ตัวเป็นอันขาด เพราะเบี้ยแก้นอกจากจะถอนของไสยดำแล้วยังแก้คุณไสย มนตร์ดำได้ชะงัดดีนักแล แกต้องขอบคุณยู่เวียงที่ช่วยยื้อชีวิตให้รอดพ้น จากมัจจุราชมาที่อุณหภูมิและความดันมาตรฐานได้ชนิดเล้นยาแดงผ่าแปด นอกจากจะถอนไสยดำให้แล้ว

สระน้ำเด็ก

วันพฤหัสบดีที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เทคนิคการผลิตเชือกกระโดดแบบพีวีซี ตอนที่ 3

ต่อแผ่นดิน ซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ ซื่อสัตย์ต่อมิตร มิความ เมตตาที่เห็นซัดคือ การให้อภัย มีเมตตาต่อผู้น้อย เข่น ปกป้องออพร ทาสของพ่อบุญ เมตตาต่อไพร่พล ด้วย การแกสอนวิชาให้มีความยุติธรรมสังเกตจากทุกครั้ง ที่สมบุญ คืษย์คนแรกเรียกว่า ก้นกุฏิทีเดียว เกิด ทะเลาะ กับออสิน ทหารโพธิ้เรียงบ้าบิ่นที่เพิ่งพบที หลัง แล้วรักกัน เสมาพ่อจะตวาดด่าทั้งสองคน แม้ ใจนั้นจะเอียงยุ มาข้างสมบุญ เพราะเป็นทั้งมิตรทั้ง น้องชาย แต่กไม่เสิยยุติธรรมมิความกตัญณูนี่เห็นได้ซัดเจน ใครทำคุณให้แม่แต่ น้อยก็จักตอบแทนคุณอยู่ตลอด เซ่น กตัญญูต่อพ่อ แม่ กับพ่อหลวงพิมานมงคล พ่อบุญธรรม ฉากที่ แสดงกตัญญูต่อบิดามารดาเห็นได้จากตอนที่ทะเลาะ กับเรไรแล้วยกทัพไปตีละแวก ครั้งแรกด้วยทัพของ นซัดตรงที่ถูกลงพระราชอาญาถอดยศลงไปเป็น ตะพ่น คนเกี่ยวหญ้าเลี้ยงข้าง วัน พัก  วัน จึงเอาเวลาที่พักนั้นมาทำมาหากินด้วยอาชีพที่ถนัดที่ โรงเหล็กพ่อ ครั้นพ่อเฒ่ามั่นมาพบเข้าหลังจากแกปีด โรงตีเหล็กไปนาน ในการสนทนาเกี่ยวกับรายได้ตอน หนี่งที่ว่า “งั้นเชียวรี” พ่อมั่นขยับตัวใคร่กระเถิบให้ ชิดอีก แกเบิ่งหูเบิ่งตา เพราะคิดว่าอย่างไรเสิยโรศานรปิยขฺน็ตตีเหล็กนี้ก็สลายไปแล้ว แม้จะเปิดอีกก็ต้องทุนมาก แต่ เจ้าลูกชายก็มาเปิดก่อขึ้นเป็นแหล่งทำมาหากิน จน เกิดผลประโยชน์เกือบจะคุ้มทุน จึงอดไม่ไต้ที่จะถาม ว่า “เอองั้นก็ตีนะซี ไต้เงินมาสั'กเท่าไรแล้วเล่า”สีตำลึงกว่า และเจ้าสามพลทหารเมื่อสี'กครู่ที่ออกไป จ้างตีดาบสีเล่มก็ถึงห้าตำลึง คงจะเสร็จพรุ่งนี้มะรืน นี้”วะงั้นกำไรเราก็เยอะแยะสีเสมา”หลายเท่าตัว” ขุนพลตอบพลางชี้กองเหล็ก “โน่นเศษ เหล็กไปเหมามาไม่ถึงตำลึงทั้งตีเป็นมีดและขวานขาย เกินไปแล้วเสียกระมังด้วยซํ้า ยังเหลืออีกตั้งเท่าตัว”ถ้าเซ่นนั้นอ้ายสีตำลึงที่เหลือ ก็เป็นกำไรส่วนเรานะ สีเสมาเจ้า”
ถูกแล้ว เงินยังอยู่ แต่ว่าต้องเก็บไว้ก่อนพอผสมไต้ ใช้แก่ออกญาท่านเสียให้เสร็จธุระไป”ก็แล้วทางนี้อีกห้าตำลึงเล่า” แกถามดื้อๆ แล้วทาง นี้อีกห้าตำลึงเล่า ด้วยใจโลภ “ทางนี้อีกถึงห้าตำลึงไม่ พอจะเก็บใช้ท่านหรืออย่างไร” ฉันก็ตั้งใจเก็บไว้แล้ว สองตำลึงจะแบ่งให้เป็นส่วน ของพ่อเปล่าๆ ไฝต้องทำต้องเลึยอะไรเลย”“ดีแล้วที่เอ็งคิดแบ่งสรรปันให้แก่พ่อนั้นแต่นั่นแหละ เสมาเอ๋ย ถ้าจะพูดให้ถูกแล้ว อีกสองตำลึงที่เหลือนั้น ก็สมควรแบ่งให้น้องมันเลึยตำลึงหนี่งจะได้ซื้อหาผ้า ผ่อนท่อนสไบ เพราะของของมันก็พลอยถูกริบไป ด้วยนี้ก็เห็นตัวอย่างหนี้งในหลายๆ ตัวอย่างที่ พ่อมั่นแก เอาเปรียบลูกซายอยู่อย่างนี้ตลอด จะด้วยเหตุนี้ กระมัง เสมาจึงเป็นคนหิวรัก และโทสะจริตกล้าเป็น สันดาน เพราะความกดตันทางครอบครัวที่เป็นไปโดย แทรกซึมวันละนิด วันละหน่อยนั่นเทียวตัวแทนของธรรมะในขุนคิก มีพระครูขุนแห่งวัดพุท- ไธสวรรย์เวียงเหล็ก, เสมา อุปกรณ์ลดหน้าท้อง  พระเอกลูกตามั่นช่างดี เหล็ก แต่บิดาของเฒ่ามั่นนั้นเป็นขุนชำนะพลแสน  เชือกกระโดดราคา ในสมัยพระเจ้าอยู่หัวสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ นอก นั้นก็มี สมบุญ ทาสของขุนรามเดขุ และ ล้น ทหาร วิเศษไชยชาญ กรมโพธิ้เรียงบ้าบิ่น ซึ่งสองคนนี้แม้ จะเป็นคนชอบตลก ทะลึ่ง และฝึกใฝ่ในสุรา ทั้ง อารมณ์มุทะลุโดยเฉพาะ ล้น แต่เขาทั้งสองก็เป็น ตัวแทนของคนใจซื่อ เป็นมิตรแท้ถือมั่นในกตัญญูยิ่ง

เชือกกระโดด

วันพุธที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2558

การกระโดดเชือกช่วยเผาผลาญไขมันส่วนเกินได้เป็นอย่างดี


 จักเข้าชิงแบ่งไปเสืยบ้าง มิสะดวกกว่าได้รับประโยชน์กว่า จักและในฐานะที่มาด้วยกัน สองหมื่นชั่วก็ทันไปปรึกษา ขุนใจเบา รามเดชะคนมีลูกสาวสวย แต่เห็นแก่ได้ ท่าน ไม้ เมืองเดิม บอกไว้วแต่ความจริงขุนรามนั้น หนักใจและประหวั่นยิ่ง กระโดดเชือกลดน้ำหนัก  เพราะมิปรารถนา เชือกกระโดดพีวีซี  แต่แรกเลยซึ่งการทุจริต หากสองหมื่นเขาเห็นบำเหน็จน้อยหนักหนา และ ขุนคิกมีมากหลายเท่าที่เกินกว่า และก็ได้มาร่วมกันกระนี้จึงจนใจสุดที่จักขัด ทั้งเกรงใจต่างๆในเรื่องเล่ห์เพทุบายของสองหมื่นก็จำต้องตกลง”เป็นอันว่า ผู้ใหญ่ขุนรามเดซะ ซึ่งเมื่อตอนกลางวันในสนามรบก็เกือบตายอยู่ เพราะ สองหมื่นมันแกล้งให้พม่าเข้าล้อม แต่ขุนคิกมาช่วยไว้ได้ จนรอดชีวิต และได้ช้าง แต่กลับมาเนรคุณเป็นการปล้นผลงานเพื่อนอย่างหน้าด้านๆ แม้ในสมัยปี พ.ศ.ก็ยังมิสันดานนี้เป็นมรดกตกทอดมา เรื่องผลประโยซนักับหน้าที่ราชการนี้ มิมาตลอดรู้ๆ กันอยู่ ปักษ์ใต้มันจึงสงบไม่ลง เพราะเหตุนี้เองการถูกปล้นผลงาน คนทีไม่เคยโดนคงไม่มิความทราบซึ้นเท่ากับคน ที่ประสบมากับตัวเอง อุตส่าห์นั่งคิด นอนคิด เสาะหาข้อมูลมารวบรวม เพื่อประกอบการด้นคิดจนเป็นเด้าโครงขึ้นมานำเสนอด้นสังกัดตาม ลำดับขั้น แต่ท่านก็ตีกลับมาว่า ยังไม่ทำก่อน ยังทำไม่ได้ ยังไม่มิงบประมาณ จนคนคิดถอดใจหันไปคิดโครงการงานใหม่ ล่วงเวลาไม่นานนัก งานที่ ท่านบอกว่า ไม่ทำ ทำไม่ได้ ไม่พร้อม ไม่มิงบประมาณนั้น ก็ถูกสั่งลงมา ให้ดำเนินการ แต่ด้นความคิดไม่ใช่ของคนเสนอตั้งแต่แรกเสืยแล้ว เป็น ซื่อใครไม่รู้เป็นผู้เสนอโครงการ เป็นผู้รับผิดชอบโครงการ และได้รับดำ นิยมยกย่องซมเชย ได้บำเหน็จรางวัลไป โดยที่คนคิดต้นแบบกลับเป็น คนไม่มีวิสัยทัศน์ไม่มีจุดยืนในการทำงาน และไม่มีจุดเด่นของผลงานโดน เข้าแบบนี้ใครไม่เจ็บ ใครไม่แค้น ชาติหนาก็บรรลุพระอรหันต์แล้วหรือบางทีท่านก็อนุมัติให้ทำตามโครงการที่เสนอ ขณะที่กำลังก้ม หน้าก้มตาทำงานอยู่นั้นไม่มีใครเหลียวแลแต่ลักคน เบิกอะไรก็ไม่ได้ งาน เป็นไปด้วยยากลำบากยิ่ง แถมมีคนเที่ยวได้คอยสะกดรอยจับผิด จนงาน สำเร็จมีการเป็ดเป็นทางการเพื่อตีปีบตามระบบ นั่นแหละไม่รู้ใครต่อใคร โผล่หน้ากันสลอน ในวันเป็ดงานที่เชิญผู้ใหญ่มาเป็นเกียรติเป็ดงาน ก็มี ผู้ชำนาญการ ไม่รู้มาจากไหนต่อไหนพรึบไปหมด จนคนทำงานต้องหาย หน้าไป เพราะไม่มีซ่องให้แทรกรายงานวิธีการดำเนินงานจริงๆ มีบาง คนทั้งโกรธทั้งแค้น ทั้งขยะแขยง จนสมองบินบ้วนเป็นบ้าเป็นหลังไป เลยก็เคยมีปรากฏข้าพเจ้า ฟ้าฟิน ก็หารู้ไม่ว่าบรรดาข้าราชการของพระเจ้าอยู่หัวใน พ.ศ.นี้ เขายังประพฤติปล้น-โกงผลงานกันอยู่อีกหรือหาไม่...ะบนยืนตานน่าในคีกเดียวกันเพลาใกล้เคียงกันนั่นเอง ท่านอมตะกวี “ไม้ เมืองเดิม” พรรณนาไว้ว่า...ระรัวลั่น เจ้าเสมากิหลากเจ เพราะอิงคะฉงรงนัก จ้งซิกม้าตลบกลับเกรง จะถูกล้อมเสียเซิง Double Dutch แต่หมู่ขันไสช้างหันหลบทางทิ้งมันเสีย  อุปกรณ์ลดหน้าท้อง แล้วทำทีว่า พังด้านอื่น จนเจ้าสมบุญต้องไสมาเทียบให้ขึ้นคอ.ตานปิยชุนศิท



เชือกกระโดด

กล้ามเนื้อคนเราสามารถรับแรงเหวี่ยงจากการกระโดดหรือกระแทกได้

ได้เป็นแม่กองอาสา กองขุนฤทธิ้พิชัย ทัพหน้าของออกพระศรีวิเศษไซย ชาญ การเป็นเด็กฝากก็ดี อย่างนี้ตรงที่เจ้านายได้เห็น!!เมือเร็วกว่าไม่ฝาก ทางราชการจะได้คนมีเมือไว้ใช้ได้ทันท่วงที
ที่จะเสิยก็เพราะฝากกันเพื่อกินแต่ตำแหน่ง และให้ได้อยู่สบายใน ลักษณะลูกท่านหลานเธอ ทั้งๆ ที่วิชาความสามารถยังย่อหย่อนเยาว์วัย อยู่ ทำ'ให้ผู้มีเมือน้อย'ใจ ทอดอาลัยในชีวิตการทำงาน เพราะทำไปก็ไม่  เครื่องออกกำลังกายลดหน้าท้อง ได้ดิบได้ดีอะไร ผู้ใหญ่ก็ไม่เห็น เผลอๆ ไปทำเกินหน้าเขาเข้า ภัยก็จะมา ถึงตัวอีก สู้ทำไป เช้าชาม เย็นชาม ตามที่ลังดิทีสุด และไม่ผิดด้วย หาก เผลอผิดก็ใช้ลิ้นสองแฉก ตอหลดตอแหลไป ประจบนายเข้าไว้ดิที่สุด วัน วางเสาร์อาทิตย์ก็ขนลูกขนเมียไปบ้านนาย รับใช้โคตรนาย ความสบาย ก็บังเกิดเองแต่เสมาบุรุษช่างเหล็กนึ่มืสองประการ หนงคือความรักชาติ รัก  แผ่นดิน ด้วยแค้นที่เกิดมา ภายใต้ความเป็นลูกทาสลูกเชลยเมืองขึ้นแก่พม่านั้นประการหนึ่ง อีกอย่างหนึ่งกิเพื่อใช้ความรู้ความสามารถที่รั๋า เรียน มาด้วยความมั่นใจ ต้องการอวด!!เมือสำนักพระครูขุนพุทไธสวรรค์ แต่ทั้งสองอย่างนี้ย่อมมีแฝงอยู่ด้วยยศขุนพลขุนคืกที่จะเอาไปยกฐานะตน เองเทียบศักค์เรไร แม่ข้าหลวงพระเจ้าหลานเธอ ธิดาออกขุนราม เด็กฝากมีไปเถิดถ้ายิ่งใหญ่กันจริงๆขอเพียงฝากให้ทำงานเพื่อบ้าน เมืองนั่นแล้วอย่าฝากเพื่อเอาเปรียบเขาอื่นที่มีความรู้ความสามารถเท่านั้น ฝากทั้งทีก็ให้ได้อย่างที่ออกขุนฤทธิ้พิชัยท่านสรรเสริญเสมาตอนพบหน้าว่าหลานชายเอ๋ยพ่อเพื่อนทหาร เรานี้เป็นทหารด่านไม่รู้เลยว่า เพื่อน  นี้เป็นตำแหน่งถึงหัวหมู่ทลวงฟ้น เคยชนะศึกแล้ว ด้วยคะเนแล้วอายุ ยังหนุ่มอยู่ แลเป็นกุศลเราได้รู้จัก ได้ทหารดี แม้จักเป็นผู้อื่นมาสมัคร สักสืห้าร้อยเป็นธรรมดา ก็ไม่เหมือนเราได้หลานแด่เพียงคนเดียว จึง ปีตินักกองเราจะเคลื่อนพรุ่งนี้ แม้ว่าจะเป็นทัพโจรรังควาน แด่ก็เป็นที่เชิด ป็มือทหารศรีอยุธยาว่า เพียงเสมอกองโจรรังควานเสืยให้ยับ”เหล่านี้คือ เชือกกระโดดไร้สาย ระบบฝากที่มีคุณภาพ ฉะนั้นระบบฝาก ถ้าฝากด้วยการ คัดสรร มือแล้วฝาก ก็ไม่ใช่เป็นลื่งซั่วร้ายแต่ประการใดระนนโทการหักล้างกันมีเพียงด้วยแมีอดาบเท่านั้น แต่ด้วยปัญญาแกมโกง ที่หัวหมู่ชันมากเล่ห์กว่า เสมาเจ้าช่างตีเหล็กที่โง่เซอะซึมเซา ก็สำแดงขึ้น อย่างเด่นชัดก็เมื่อคราศึกบางเกี่ยวหญ้า


เชือกกระโดด

เสริมสร้างกล้ามเนื้อได้ด้วยการกระโดดเชือก 30นาที ตอนที่1

นี้แล้วแต่จะคิดเป็นเงินเป็นทอง เชือกกระโดดนับรอบ  ดีแต่ว่าสมัยพระนเรศวรนั้น คนฝากอย่าง พันอินทราชกลาโหมยังมียางอาย มีได้ฝากคนไร้!!เมือเข้ารับราชการ หาก ฝากฝังตามธรรมเนียมเพื่อให้เสมา บุตรบุญธรรมผู้ฉกรรจ์ด้วย!!เมือได้อยู่ ในสายตาของออกขุนรามเดชะ ผู้มูลนายอันรักใคร่นับถือกันอยู่จะได้ช่วย สนับสนุนในยศศักดื้ให้จำเริญรุ่งเรืองไปภายหน้าเท่านั้นเสมาช่างเหล็กลูกเฒ่ามั่นเป็นเด็กฝากก็จริง หากยากแค้นขัดสนจน  ทเพย์ เมื่อได้สอบคัด!!เมือกับหมู่ขันลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของแม่อำพัน  ภริยาออกหลวงผู้วายชนม์ไปแล้ว ก็เริ่มมีศัตรูทันที ซึ่งก็คือหัวหมู่ขันนั่นเองสาเหตุใหญ่ของความเป็นศัตรูกันระหว่างสองทหารป็มีอดีของ สมเด็จพระนเรศวรมหาราชเจ้า ก็คือ ความอิจฉาริษยาเป็นประการเริ่มด้น แรกก็เป็นด้วย!!เมือหัวหมู่ขัน แม้จะเป็นทหารรุ่นพื่แต่!!เมือด้อย เมื่อประดาบ กันครั้งแรกที่ลานซ้อม บ้านขุนรามเดชะ ปลัดทัพกองอาสาหกเหล่า ก็รู้ ป็มีอกันอยู่แล้วว่า ตนนั้นเป็นรอ คืษrope  ยัพุทไธสวรรค์อยู่ไฝน้อย ทั้งเป็นอริ กันด้วยหัวหมู่ถือวิสาสะส่อซู้สาวกับจำเรียงน้องในไส้ในเบื้องแรก ซํ้าสาว เรไรธิดาโทนของ ออกขุนราม เจ้ามูลนายอันเป็นที่หมายตาของหัวหมู่ขัน ยังละเอียงทอดไมตรี ให้ช่างเหล็กเสมา ผู้'ไร้ศักดิ้ ความเป็นไม้เบื่อไม้เมา ก็ ฟ้กตัวแต่นั้นมาเป็นทปาสังเกตอยู่อย่างหนงว่า เสมาน'นความจริงเป็นคนทียอดเยี่ยมด้วยฝมีอเป็นอย่างยิ่ง แต่พอสมัครเข้าเป็นทหารครั้งไร ก็ต้องมีคนฝากทุกที หลังจากมี'เรื่องฟันกับพันฤทธิ้ ขัน ที่มีพันจบ พุฒ สหายสนิทของเขาช่วยรุมรบทีสานวัดปาพายและสองพันต่างใต้รับบาดเจ็บเป็นสาหัสเขาก็ฟ้องสภาตุลาการให้ชำระความ ทั้งๆ ที่ ๒ รุม  เสมาผู้ไม่มีเส้นสายเจ้านายตุ้มกะลาหัว ก็ต้องหนีกระเจิงไปอยู่บ้านนอกอาสัยพระภิกษุน้องของพระครูขุนพุทไรสวรรค์ สำนัก ณ วัดมะขาม ถัดบ้านชะไว แขวงวิเศษไชยชาฌครานั้นเมื่อสมเด็จพระเจ้าหงสาวดีมีพระราชดำหริจะยาตราทัพ มุ่งมาหมายกำราบศรีอยุธยาให้จงได้อีกครั้งหนี่งจึงมีพระบรมราชโองการ ตรัสส์งให้สมเด็จพระมหาอุปราชา ยกพลห้าหมื่นเข้ามาตั้งที่เมืองกำแพง- เพชร แล้วเกณฑ์พระเจ้าเชียงใหม่ให้ยกพลประมาณแสนหนึ่ง มาตั้งทัพ อยู่ที่เมีองนครสวรรค์ แขวงบ้านสระเกษ ฝ่ายพระนเรศวร บรมราชโอรส และพระอนุชาธิราซเอกาทศรถ จึง เชือกกระโดดภาษาอักฤษ กราบบังคมทูลสมเด็จพระราชบิดาขอยกกองทัพเสด็จทางเรือไปทางด้าน สุมพลี ทวนขึ้นไปจนถึงบ้านปากโมกน้อย เพื่อจะทอดพระเนตรกำลังศึกส่วนทางด้านหัวเมือง ออกพระวิเศษไชยชาญ เมืองอ่างทองต่างก็ เกณฑ์ซาวบ้านอาสาระดมรวมกันเป็นกองโจร หาทางตัดเสบียงของกอง ทัพพม่า แต่งพลเข้าปล้นค่ายรังควานให้ข้าศึกระส่าไม่เป็นสุข เหล่าซาว บ้านชายฉกรรจ์ที่แตกฉานซ่านเซ็นอยู่ตามป่าเขา ครั้นได้ข่าวอาสาศึก แม้ จะเป็นการบอกต่อๆ กันไปที่กองของขุนฤทธิ้พิชัย ปลัดกรมโพธี้เรืยงบ้าบิ่น ซี่งตั้งอยู่เป็นกอง ทหาร แต่มีพลน้อยตัวนัก กองทัพส่วนหน้าของข้าศึกก็ยกล่วง เข้ามาถึง วิเศษไชยชาญ กระทั่งมาพักอยู่ที่หมู่บ้านไชโย คงจะเข้าบ้านสระเกษในไม่ ข้า แดไพร่พลของออกขุนมืเพิยงสองร้อย รวมกับซาวบ้านอาสามาเป็นกอง โจรอีกสองร้อยสายวันนั้นช่วงเพลาพ้นเพลแล้ว พระภิกษุอันมืศักดี้ผู้น้องของ พระครูขุนพุทไธสวรรค์ท่านสำนักวัดมะขามใกล้บ้านซะไว ก็นำเสมาผู้หนี พระราชอาชญามาแต่กรุงเข้าอาสาศึกเสมาก็ตกเป็น ‘เด็กฝาก อีกครั้งหนี่ง แต่เป็นเด็กฝากที่เปียมด้วย คุณภาพ กระนั้นก็เป็นเด็กฝากอยู่ดี เพราะเมื่อฝากเข้าไปแล้ว ผู้ใหญ่ รู้จักแล้วถึงประวัติเมื่อศึกก่อนบางเกี่ยวหญ้าจึงเลื่อนตำแหน่งพรวดเดียว

เชือกกระโดด